Ali Alışır ‘Melez Ruhlar’
Modern zamanlar, böyle…
Telaş içerisinde, büyük bir hızla bir oraya bir buraya savrulmakla geçen zamanlar…
~•~
Pandemide olmak, pek fark etmiyor; zihnimiz de böyle…
Fiziksel olarak hareket alanımızın kısıtlı olması, içerisinin böyle olmasına engel olmuyor…
Zihnimizdeki koşuşturma, eylemlerimize yansıyor.
Yetişme isteği, geri kalmışlık hissi, yetersizlik duygusu gibi bizi oradan oraya savuran haller; hayatımızı sisli hale getiriyor.
Ali Alışır – Melez Ruhlar
Öte yandan, bu sis bulutunun içinde, yönsüz hallerimizle görünür olmak; anlaşılmak, iyi hissetmek istiyoruz.
Bir şeyleri yakalamak, tutabilmek, hatta -ironiktir- sabitlemek için savruluyoruz.
~•~
Bir an için sakince durabilmek bu sis perdesini aralamaya yetecekken, maalesef ihtimallerimizde bulunmuyor.
Oysa ki yavaşlamak, sis bulutlarını dağıtırken, “içeri” taze havanın girmesine imkan verir.
Taze hava, yeniler.
Yenilenmek, rahatça hareket edebilmek ancak sürüklenmemektir.
Tazelik, sabit kalmakta ısrar etmemektir.
Tazelik ve canlılık kendimizi çekiştirmediğimizde, savrulmadığımızda kendiliğinden olacak olandır.
Telaş, zarafeti gölgeler.
Zarafet, kaosun içinde sakince durabilenlerin ışığıdır.
~•~
Taze hava, yaşam verir.
Zarafet, yaşamın olduğu yerde görünür olur.
#zarafeteğitimleri
