T.E.M.A.S

~•~
İnsanların nesnelere, hayvanlara, yiyeceklere, çiçeklere ve birbirlerine nasıl temas ettiği, çok şey anlatır.
Çatal tutuşu, araba kullanışı, ceketi asması, telefonu alması, yemeğe baharat eklemesi, ayakkabıyı giymesi, çiçeği sulaması, domatesi seçmesi, suyu yudumlaması, parayı cüzdana koyması, birini dinlemesi, birine anlatması.. gibi gibi pek çok teması izlemeye çalışırım.
~•~
Ne ile temas ettiğimiz kadar, nasıl temas ettiğimiz de önemlidir.
Her ne kadar altı çizilen konu bu olmasa da, “Her yiğidin yoğurt yiyişi farklıdır” bir açıdan zarafeti de çağrıştırır.
~•~
Tepkilerimiz, ifadelerimizi besler.
Nasıl temas ettiğimizi gözlemlemek, tepkilerimize bir adım önceden bakabilme olanağı sağlar.
Bu olanakla, çiçeği koparmak yerine; koklamak için eğilmek olur tepkimiz, refleksimiz.
~•~
Nasıl temas ettiğimiz, ipuçlarıyla doludur.
Buralara bakabilmek, yavaşlık ister.
Yavaşlamak, temasları fark edebilmemizi sağlar.
Farkındaysak tepkilerimizin, zarafetin ayak sesleri de kapıdadır.
#zarafeteğitimleri

Özenmek, gözetmektir.
Dikkatini sunmaktır.
İyi bakmaktır.
~•~
Türkçede “kendine iyi bak” ya da İngilizcede “take care of yourself” temennilerinde dikkatimizi vermeye, özenmeye vurgu vardır.
Kendimize iyi bakmak, zarafete dahildir.
Kendine dikkat etmek, başka canlıları gözetmektir.
~•~
Özen, bakımdır; bakmaktır.
İlgidir; gözetir.
~•~
Anne, ayrım yapmaz; özenirken tercihte bulunmaz.
İyiliğini ister, besler, kollar, sarıp sarmalar.
Zarafet, tüm canlıların iyiliğini gözetir.
İyiliği gözeten, annedir.
Annelik, zarafettir.
#zarafeteğitimleri
Tablo: Innocence by William Adolphe Bouguereau-1897

Fotoğraf: Elif Ömüriş

Kararlarımız sadece kararlardan oluşmuyor.
İnançlarımızı, alışkanlıklarımızı, öğrendiklerimizi, o andaki koşulları, önyargılarımızı, varsayımları, değerlendirmelerimizi de içeriyor.
Bu açıdan bakıldığında, “kararlarımız” yerine ‘kararlar’ ya da ‘değerlendirmelerimiz’ yerine ‘değerlendirmeler’ demek daha gerçekçi olabilir.
~•~
İşte aynı şekilde, görme sırasında bakılan yerde görülen ‘aslında olan’ olmayabilir. Ya da gördüklerimiz olandan ibaret olmayabilir.
Sadece olanı görmekten çok, inançlar ya da eğilimlerimiz neticesinde gördüklerimiz eksik ya da abartılı olabilir.
~•~
Zarafet, sadeliktir.
Yorumları bir yana bırakabilmektir.
Çıplak gözle bakma kabulüyle gelen bir özen, naifliktir.
İşte ancak o zaman, gördüklerimiz sıradan olmaktan çıkar.
~•~
Belki de,
Bir ağacın içinde bir ceylan,
Belki de,
Bir insanın içinde bir ağaç vardır.
#zarafeteğitimleri

Ali Alışır ‘Melez Ruhlar’

Modern zamanlar, böyle…
Telaş içerisinde, büyük bir hızla bir oraya bir buraya savrulmakla geçen zamanlar…
~•~
Pandemide olmak, pek fark etmiyor; zihnimiz de böyle…
Fiziksel olarak hareket alanımızın kısıtlı olması, içerisinin böyle olmasına engel olmuyor…
Zihnimizdeki koşuşturma, eylemlerimize yansıyor.
Yetişme isteği, geri kalmışlık hissi, yetersizlik duygusu gibi bizi oradan oraya savuran haller; hayatımızı sisli hale getiriyor.

Ali Alışır – Melez Ruhlar

Öte yandan, bu sis bulutunun içinde, yönsüz hallerimizle görünür olmak; anlaşılmak, iyi hissetmek istiyoruz.
Bir şeyleri yakalamak, tutabilmek, hatta -ironiktir- sabitlemek için savruluyoruz.
~•~
Bir an için sakince durabilmek bu sis perdesini aralamaya yetecekken, maalesef ihtimallerimizde bulunmuyor.

Oysa ki yavaşlamak, sis bulutlarını dağıtırken, “içeri” taze havanın girmesine imkan verir.
Taze hava, yeniler.
Yenilenmek, rahatça hareket edebilmek ancak sürüklenmemektir.
Tazelik, sabit kalmakta ısrar etmemektir.
Tazelik ve canlılık kendimizi çekiştirmediğimizde, savrulmadığımızda kendiliğinden olacak olandır.

Telaş, zarafeti gölgeler.
Zarafet, kaosun içinde sakince durabilenlerin ışığıdır.
~•~
Taze hava, yaşam verir.
Zarafet, yaşamın olduğu yerde görünür olur.
#zarafeteğitimleri