Özenmek, gözetmektir.
Dikkatini sunmaktır.
İyi bakmaktır.
~•~
Türkçede “kendine iyi bak” ya da İngilizcede “take care of yourself” temennilerinde dikkatimizi vermeye, özenmeye vurgu vardır.
Kendimize iyi bakmak, zarafete dahildir.
Kendine dikkat etmek, başka canlıları gözetmektir.
~•~
Özen, bakımdır; bakmaktır.
İlgidir; gözetir.
~•~
Anne, ayrım yapmaz; özenirken tercihte bulunmaz.
İyiliğini ister, besler, kollar, sarıp sarmalar.
Zarafet, tüm canlıların iyiliğini gözetir.
İyiliği gözeten, annedir.
Annelik, zarafettir.
#zarafeteğitimleri
Tablo: Innocence by William Adolphe Bouguereau-1897

Fotoğraf: Elif Ömüriş
Kararlarımız sadece kararlardan oluşmuyor.
İnançlarımızı, alışkanlıklarımızı, öğrendiklerimizi, o andaki koşulları, önyargılarımızı, varsayımları, değerlendirmelerimizi de içeriyor.
Bu açıdan bakıldığında, “kararlarımız” yerine ‘kararlar’ ya da ‘değerlendirmelerimiz’ yerine ‘değerlendirmeler’ demek daha gerçekçi olabilir.
~•~
İşte aynı şekilde, görme sırasında bakılan yerde görülen ‘aslında olan’ olmayabilir. Ya da gördüklerimiz olandan ibaret olmayabilir.
Sadece olanı görmekten çok, inançlar ya da eğilimlerimiz neticesinde gördüklerimiz eksik ya da abartılı olabilir.
~•~
Zarafet, sadeliktir.
Yorumları bir yana bırakabilmektir.
Çıplak gözle bakma kabulüyle gelen bir özen, naifliktir.
İşte ancak o zaman, gördüklerimiz sıradan olmaktan çıkar.
~•~
Belki de,
Bir ağacın içinde bir ceylan,
Belki de,
Bir insanın içinde bir ağaç vardır.
#zarafeteğitimleri

Ali Alışır ‘Melez Ruhlar’
Modern zamanlar, böyle…
Telaş içerisinde, büyük bir hızla bir oraya bir buraya savrulmakla geçen zamanlar…
~•~
Pandemide olmak, pek fark etmiyor; zihnimiz de böyle…
Fiziksel olarak hareket alanımızın kısıtlı olması, içerisinin böyle olmasına engel olmuyor…
Zihnimizdeki koşuşturma, eylemlerimize yansıyor.
Yetişme isteği, geri kalmışlık hissi, yetersizlik duygusu gibi bizi oradan oraya savuran haller; hayatımızı sisli hale getiriyor.

Ali Alışır – Melez Ruhlar